sexta-feira, 20 de agosto de 2021

 LUCIANO ERBA


VANITAS VARIETATUM 

Io ravolta mi chiedo 
se la terra e la terra
e se queste tra i viali del parco 
sono próprio le madri. 
Perchè passano una mano guantata 
sul dorso di cani fedeli? 
perchè bambini scozzesi 
spiano dietro gli alberi 
qualcuno, scolaro o soldato 
che ora apre un cartoccio 
di torrone o di zucchero filato? 
Ottobre è rosso e scende dai monti 
di villa in villa 
e di castagno in castagno 
si stringe ai mantelli 
accarezza il tricolore sul bungalow 
nel giorno che i bersaglieri 
entrano ancora a Trieste. 
Tutto è dunque morbido sotto gli alberi 
presso le madri e il loro mantelli aranciati 
la terra, la terra e ogni pena d’amore 
esiste altra pena? 
sono di là dei cancelli: così le Furie 
e le opere non finite. 

Ma questo non sono le madri 
io lo só, sono i cervi in attesa.


           xxxxxxxxxx


VANITAS VARIETATUM 

Por vezes pergunto-me 
se a terra é a terra 
e se estas nas veredas do parque 
são mesmo as mães. 
Por que passam a mão enluvada 
pelo dorso de cães fiéis? 
por que crianças escocesas 
espiam detrás das árvores 
alguém, escolar ou soldado 
que abre agora um cartucho 
de torrão ou de algodão doce? 
Outubro é vermelho e desce dos montes 
vivenda em vivenda 
e de castanheiro em castanheiro 
aperta as capas agita a tricolor no bungalow 
no dia em que os bersaglieri 
entram de novo em Trieste. 
Tudo é pois suave debaixo das árvores 
junto das mês e das sua capas alaranjadas 
a terra, a terra e toda a pena de amor 
existe outra pena? 
estão além das cancelas: assim as Fúrias 
e as obras inacabadas. 

Mas estas não são as mães 
eu sei, são veados à espera.

quinta-feira, 19 de agosto de 2021

 COLIN MUSET
(...1234-1254...)

    Quant li malos brut
    sor la flor novele
    et li solaus luist
    qui tout resplandelle,
lours mi plaist la demoizelle,
qui est jone et jante et belle,
et pour li suis an grant joie,
asseis plus que ne soloie.
Je suis sien et elle est moie.
Dehait est qui ne l'otroie,
que por riens n'en partiroie!

    Joie et grant desduit
    ai por la donselle.
    G'i pans jor et nuit
    et s'amor m'apelle.
Je l'oï an la praielle
chanter en la fontenelle
par desoz une codroie,
soule, an un biliaut de soie;
chapial d'or ot et coroie.
Deus! com elle s'esbanoie
et com elle se cointoie!

    Ki ainmet valour
    et met sa pansee
    a leaul amor
    e til l'ait trovee,
bien ait sa joie doblee:
n'an doit partir por riens nec.
Qui se meta n avanture
d'amer, Amour l'aseüre
de joie et d'anvoiseüre
et de bien et de mesure:
tout sa vie li dure.

    J'ai lou grant signor
    c'an haut honor belle.
    large doneour,
    et bien fiert d'espee,
cant il vient a la melee:
iceu me plaist et agree;
mais de mavais n'ai ge cure,
c'on ne s'en poroit desduire;
plain son de malle faiture,
n'i ait raison ne droiture;
fous est qui s'i aseüre!

    J'ain lou chevalier
    que bien met sa terre
    an bial tornoier
    et a lous conquere:
celui doit an bien sofrere-
Puis qu'il son avoir n'anserre,
brut d'armes et druerie
maintient et chevalerie
aveu bonne compagnie,
lors avra bien deservie
l'amor de sa douce amie.

    Je ne quier aler
    an poingnis de guerre,
    mais ou froit celier,
    la me puet on querre.
A bon ferreit que bien ferre,
la voil mon argent offerre,
et se j'ai trutes flories
gastiauts et poilles rosties,
bien i vodroie m'amie,
qui samble rose espanie,
por faire une raverdie.


      xxxxxxxxxxxxx


    Quando o besouro zune
    sobre a flor nova
    e o sol brilha
    e tudo resplandece,
então agrada-me a donzela
que é jovem, gentil e formosa
e por ela tenho grande alegria,
muito mais do que soía.
Dela sou e ela é minha.
Desgraçado seja quem o contraria,
pois por nada me separaria!

    Alegria e grande consolo
    tenho pela donzela.
    Sofro dia e noite
    e o seu amor me chama.
Ouvi-a cantar no prado
junto a uma fontinha,
debaixo de uma sebe,
só com brial de seda;
com toucado de ouro e correia,
Deus! como se divertia
e como se alegrava!

    Quem ama valentia
    e põe seu pensamento
    em leal amor
    e o encontra,
bem duplica sua alegria;
nada o deve demover.
A quem se lança em aventura 
de amar, Amor lhe assegura
alegria e prazer,
bem e prudência:
toda a vida lhe dura.

    Louvo o grande senhor,
    que tem alta honra,
    magnânimo
    e exímio com espada,
quando chega o combate;
isso me praz e agrada,
mas dos maus não me ocupo,
que neles não há conforto;
cheios de acções perversas,
sem razão e sem direito;
loucos quem se lhes une!

    Louvo o cavaleiro,
    que empenha a sua terra 
    em belos torneios
    e a conquista de prémios;
isto deve perdoar-se-lhe.
Pois que a sua riqueza não esconde,
ruído de armas e galanteria
mantem a cavalaria
em boa companhia,
então terá bem servido
o amor da sua doce amiga.

    Não quero ir
    em falange de guerra,
    mas na taberna fria
    podem encontrar-me.
Ao bom vinho que bem sabe,
quero oferecer o meu dinheiro
e se houver trutas notáveis,
tortas e frangos assados,
quisera ter minha amiga,
que parece rosa aberta
para celebrar a Primavera.

terça-feira, 17 de agosto de 2021

 DURS GRÜNBEIN


SEM TÍTULO

Um poema novo começou
nesta manhã enevoada
do aniversário do assassinato
de García Lorca. Crianças
que comem gelados e velhos
com caras estranhamente
inchadas passaram por nós no
no caminho para a Conservatória,

onde o nosso navio de cruzeiro
foi lançado sem nenhuma
das habituais saudações e cumprimentos
sem a bênção excepto por toda essa
calma tripulada pelos espíritos
malignos das duas famílias.

Aprendemos a transpor
o silêncio quase sem esforço
durante o fim da tarde como um tenso
tendão: não conseguiram perceber
como nos sentíamos
enquanto os alvos eram apagados.
Duas pequenas nuvens 
afastavam-se para ocidente
a cidade tingia os céus
de cinzento e
eu disse que tinha gostado
de vaguear sobre os montes 
de lixo contigo. Mas tu
calçavas esses sapatos
estapafúrdios: amarelo canário e
estávamos cheios de pressa quando
um chuvisco particularmente frio
começou a cair.

segunda-feira, 16 de agosto de 2021

sábado, 7 de agosto de 2021

 LI SHANG-YIN


Onde a lira triste que segue a flauta repentina?
Por veredas infindáveis, onde florescem cerejeiras, num cais
                                                            de salgueiros curvados.
A Senhora da Casa Leste envelhece e ninguém a ama.
O sol branco ao meio-dia. o último mês da Primavera
                                                               quase a findar.
A Princesa Li-yang tem catorze anos.
Quando o dia refrescar, depois da Festa da Chuva, um
                                                     encontro junto à sebe
...Regressa a casa, volta-te na cama até à quinta hora.
Duas andorinhas, nos beirais, ouvem o longo suspiro.

quarta-feira, 4 de agosto de 2021

 CHARLES SIMIC


A WALL

That's the only image
That turns up.

A wall all by itself,
Poor lit, beckoning,
Bur no sense of the room,
Not even a hint
Of why it is I remember
So little and so clearly:

The fly I was watching,
The details of its wings
Glowing like turqouise.
Its feet, to my amusement
Following a minute crack -
An eternity
Araound that simple event.

And nothing else; and nowhere
To go back to;
And no one else
As far as I know to verify.


            xxxxxxxxxxxxx


UMA PAREDE

É a única imagem 
Que aparece.

Uma parede apenas,
Mal iluminada, implorando,
Mas sem qualquer ideia da sala.
Nem mesmo um indício
De por que recordo
Tão pouco e tão nitidamente.

A mosca que eu observava,
Os detalhes das suas asas,
Brilhando como turquesa.
As suas patas, para meu espanto,
Seguindo uma racha minúscula -
Uma eternidade
À volta desse acontecimento vulgar.

E nada mais; e nenhum sítio
Onde regressar;
E mais ninguém
Que eu saiba para confirmar. 

terça-feira, 3 de agosto de 2021

 RUSSELL EDSON


A MAN WITH A TREE ON HIS HEAD
   
A man had been married to a woman´s high-heeled shoe for seven years.

   He did not like to be spoken to because it confused the hair on his head which had a tendency to become grass when ever it tended that way, which it was anyway, which he hid under wild flowers he let grow in his part, hiding those under bushes growing from the back of his head, topped finally by a cherrytree from which he ated as opposed to starving to death.

   He would wrap his wife in newspaper whenever he did so.
   If he heard a street noise he heard a street noise.
   If he heard a cow moo he hearg a cow moo and it settled it, it was not a dog barking. Or was it. Or a dog learned to speak cow. Or a cow pretending to be a dog speaking cow - And something very much to think about.

   A cloud was once in the sky as he remembers and he looked up at it, or was it a cow barking.

   The shoe asked him to leave the house and he did so and snuck back through a window and watched tha shoe going to the bathroom.


          xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


UM HOMEM COM UMA  ÁRVORE  NA CABEÇA

   Um homem estava casado com os sapatos altos de uma mulher há sete anos.
  
   Ele não gostava que lhe dirigissem a palavra porque isso lhe confundia o cabelo que tinha tendência a tornar-se relva sempre que lhe apetecia, o que era sempre, que ele escondia debaixo de  flores silvestres que deixava crescer, escondendo-as debaixo de arbustos que nasciam na parte de trás da cabeça, finalmente encimados por uma cerejeira de que ele comia para não morrer de fome.

   Embrulhava a esposa em jornais sempre que o fazia.
   Se ouvia um barulho na rua ouvia um barulho na rua.
   Se ouvia uma vaca mugir ouvia uma vaca mugir e isso arrumava o assunto, não era um cão a ladrar. Ou era. Ou um cão que aprendera a falar vaca. Ou uma vaca fingindo ser um cão a falar vaca - Algo sobre que haveria muito a pensar.

   Em tempos estava uma nuvem no céu se bem se recorda e ergueu os olhos para ela, ou seria uma vaca a ladrar.

   O sapato pediu-lhe que saísse de casa o que ele fez e esgueirou-se de volta por uma janela e ficou a mirar o sapato que ia para a casa de banho.


segunda-feira, 2 de agosto de 2021

 AUGUST KLEINZAKLER


WARM NIGHT IN FEBRUARY

It smells of summer out,
she said
      in Safeway's parking lot,
tilting her head 
to reach more air.

There is a kind of wave
that falls upon us
unawares.
     I cannot tell you
how it comes or when
but we are left there broken,
our voices everywhere scattered.


        xxxxxxxxxx


NOITE QUENTE EM FEVEREIRO

Cheira a verão, lá fora,
disse ela,
     no parque de estacionamento de Safeway,
inclinando a cabeça
para alcançar mais ar.

Há um tipo de onda
que cai sobre nós,
inadvertidos.
     Não consigo dizer-te
como chega ou quando,
mas ficamos quebrados,
as nossas vozes espalhadas por todo o lado.

domingo, 1 de agosto de 2021

 ALEKSANDAR RISTOVIC


O ALMOÇO DO DIABO

Um espinho basta-lhe.
Uma maçã de ferro.
O mamilo de uma rapariga que deambula pela casa
vestida apenas com uma combinação de algodão.
Uma orelha de porco chega.
O percevejo rastejando entre dois pratos vazios.
A criança soprando um dente-de-leão.
Os membros mirrados de uma mulher velha
no seu leito de morte.
Os membros de uma mulher jovem
à espera do seu amante,
com uma mão no peito
e outra nos lábios.

O que come ao almoço
vomita para o jantar
numa roseira,
ou debaixo de uma árvore de Natal.

  FRANK O'HARA PISTACHIO TREE AT CHATEAU NOIR Beaucoup de musique classique et moderne Guillaume and not as one may imagine it sounds no...